Inundatie van de IJzervlakte
Moderators: Exjager, piot1940, Bram1940
Inundatie van de IJzervlakte
Je leest veel over Inundatie van de IJzervlakte, maar in de winter bevroor dat toch allemaal.
Werden daar speciale maatregelen voor getroffen? Wie? Wat?
Daar lees je weinig over.
Iemand enige info of leestips?
Alvast dank.
Werden daar speciale maatregelen voor getroffen? Wie? Wat?
Daar lees je weinig over.
Iemand enige info of leestips?
Alvast dank.
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Mijn website,http://www.legerdienst.be
- canadian2nd
- Sponsor 2022-2023
- Berichten: 1870
- Lid geworden op: 21 jun 2011 14:07
- Locatie: Bachten de Kupe
Re: Inundatie van de IJzervlakte
Heel precies weet ik het ook niet maar eventjes doordenken ... indien het al hard vroor tijdens de winters van 14 tot 18 zal dat ook wel niet zo dik gevroren hebben ... toch niet om een heel Duits leger erover te laten passeren om door te breken naar het westen.
Ook zullen er tijdens de winterperiode, zoals dagelijks denk ik ook wel, regelmatig beschietingen uitgevoerd zijn waardoor het ijs ook aan gruzelementen werd geschoten ...
De onderwaterzetting was op bepaalde plaatsen toch wel heel breed zodat ieder idee om door te breken wel snel de kop zal zijn ingedrukt.
Dus ... dankzij onder anderen de Belgen (Hendrik Geeraert in het bijzonder) kwam eind 14 de oorlog tot stilstand.
zie ook : https://frontroute.wordpress.com/ijzer/
Vele groeten
Jan
Ook zullen er tijdens de winterperiode, zoals dagelijks denk ik ook wel, regelmatig beschietingen uitgevoerd zijn waardoor het ijs ook aan gruzelementen werd geschoten ...
De onderwaterzetting was op bepaalde plaatsen toch wel heel breed zodat ieder idee om door te breken wel snel de kop zal zijn ingedrukt.
Dus ... dankzij onder anderen de Belgen (Hendrik Geeraert in het bijzonder) kwam eind 14 de oorlog tot stilstand.
zie ook : https://frontroute.wordpress.com/ijzer/
Vele groeten
Jan
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
In memoriam mijn opa Gerard : Soldaat 4 Li 1932-33 / 18d veldtocht (23 Li) / KG gemaakt bij Gent / Eind 1944 : vrijwilliger bij 1005e Tpt Coy / Gesneuveld voor België t.g.v. V2 inslag te Hove op 31-1-1945. I will always remember him ....
Re: Inundatie van de IJzervlakte
Volgens onze vriend Google was de winter van 1917 extreem koud.
Er wordt gesproken van een "extreem lange koudegolf", met temperaturen tot -15.
Dus d opmerking van Exjager is wel terecht.
Er wordt gesproken van een "extreem lange koudegolf", met temperaturen tot -15.
Dus d opmerking van Exjager is wel terecht.
PaCo: 2Codo '70-'71, rappels: '74, '81
Re: Inundatie van de IJzervlakte
Hallo exjager,
Ik meen ergens gelezen te hebben dat men bij het bevriezen van de overstroomde gebieden het waterniveau liet zakken zodat het ijs niet meer ondersteund werd door water.
Literatuur over de onderwaterzetting:
- "Oktober 1914 - het koninkrijk gered door de zee", een grondige studie door Paul Van Pul uit 2005
- "Nieuport 1914-1918. Les inondations de l'Yser et la Compagnie des Sapeurs-Pontonniers du Genie belge" door Robert Thys, de toenmalige commandant van de compagnie die instond voor de onderwaterzetting uit 1922, in 2014 vertaald en heruitgegeven
groeten,
Bert
Ik meen ergens gelezen te hebben dat men bij het bevriezen van de overstroomde gebieden het waterniveau liet zakken zodat het ijs niet meer ondersteund werd door water.
Literatuur over de onderwaterzetting:
- "Oktober 1914 - het koninkrijk gered door de zee", een grondige studie door Paul Van Pul uit 2005
- "Nieuport 1914-1918. Les inondations de l'Yser et la Compagnie des Sapeurs-Pontonniers du Genie belge" door Robert Thys, de toenmalige commandant van de compagnie die instond voor de onderwaterzetting uit 1922, in 2014 vertaald en heruitgegeven
groeten,
Bert
Re: Inundatie van de IJzervlakte
Bedankt voor de info en de literatuurtips.clash schreef: ↑23 jan 2021 19:13 Hallo exjager,
Ik meen ergens gelezen te hebben dat men bij het bevriezen van de overstroomde gebieden het waterniveau liet zakken zodat het ijs niet meer ondersteund werd door water.
Literatuur over de onderwaterzetting:
- "Oktober 1914 - het koninkrijk gered door de zee", een grondige studie door Paul Van Pul uit 2005
- "Nieuport 1914-1918. Les inondations de l'Yser et la Compagnie des Sapeurs-Pontonniers du Genie belge" door Robert Thys, de toenmalige commandant van de compagnie die instond voor de onderwaterzetting uit 1922, in 2014 vertaald en heruitgegeven
groeten,
Bert
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Re: Inundatie van de IJzervlakte
De inundatie van de IJzervlakte was logistiek een uiterst ingewikkeld proces.
Vanuit tal van vaarten, kanalen en rivieren werd water naar de te inunderen
gebieden geleid. Ook, via Nieuwpoort, zeewater dat zout is.
Door deze ingewikkelde logistiek was het water ook voortdurend in beweging.
Watermassa's die zich bewegen bevriezen minder snel. Zeker wanneer het
ook een percentage zout bevat.
In de zomerperioden werd de waterstand op 2 meter 20 gehouden, in de
vorstperioden op 1 meter 90. Water met minder diepte is méér in beweging
dan water van grotere diepte en bevriest daarom moeilijker. Ook de wind
speelt daarbij een rol. Bij veel wind méér beweging in ondiepe wateren.
Verdere vermindering dus van de kans van dichtvriezen. Ook was, lokaal,
de breedte van de inundatie daarbij van belang. Ter hoogte van Tervate
was de inundatie bijvoorbeeld bijna 4 kilometer breed. Een heel grote
windvanger, dus.
Bij erg strenge vorst zal de inundatie lokaal wel eens bij tijden dicht-
gevroren zijn geweest. Maar nooit over de hele lengte en breedte van
de IJzerinundatie. En de ijslaag zal, combinatie van alle voornoemde
facturen, nooit heel erg dik zijn geweest. Niet dik genoeg, vermoed ik,
voor zowel Duitsers als Belgen om met een grote lichtbewapende
aanvalsmacht een poging tot oversteken te wagen. Veldartillerie zou
men op de meeste locaties vanwege het gewicht, niet mee hebben
kunnen nemen. De veldartillerie schoot destijds goeddeels nog op zicht.
Afwezigheid ervan zou een grote tactische tekortkoming hebben
betekend en de aanvalsmacht aan grote risico's hebben bloot gesteld.
En een oversteek wagen op locaties waar de inundatie beduidend
minder breed was, was onaantrekkelijk omdat die locaties door de
tegenpartij het meest beveiligd waren.
Vriendelijke groet,
Obusje
Vanuit tal van vaarten, kanalen en rivieren werd water naar de te inunderen
gebieden geleid. Ook, via Nieuwpoort, zeewater dat zout is.
Door deze ingewikkelde logistiek was het water ook voortdurend in beweging.
Watermassa's die zich bewegen bevriezen minder snel. Zeker wanneer het
ook een percentage zout bevat.
In de zomerperioden werd de waterstand op 2 meter 20 gehouden, in de
vorstperioden op 1 meter 90. Water met minder diepte is méér in beweging
dan water van grotere diepte en bevriest daarom moeilijker. Ook de wind
speelt daarbij een rol. Bij veel wind méér beweging in ondiepe wateren.
Verdere vermindering dus van de kans van dichtvriezen. Ook was, lokaal,
de breedte van de inundatie daarbij van belang. Ter hoogte van Tervate
was de inundatie bijvoorbeeld bijna 4 kilometer breed. Een heel grote
windvanger, dus.
Bij erg strenge vorst zal de inundatie lokaal wel eens bij tijden dicht-
gevroren zijn geweest. Maar nooit over de hele lengte en breedte van
de IJzerinundatie. En de ijslaag zal, combinatie van alle voornoemde
facturen, nooit heel erg dik zijn geweest. Niet dik genoeg, vermoed ik,
voor zowel Duitsers als Belgen om met een grote lichtbewapende
aanvalsmacht een poging tot oversteken te wagen. Veldartillerie zou
men op de meeste locaties vanwege het gewicht, niet mee hebben
kunnen nemen. De veldartillerie schoot destijds goeddeels nog op zicht.
Afwezigheid ervan zou een grote tactische tekortkoming hebben
betekend en de aanvalsmacht aan grote risico's hebben bloot gesteld.
En een oversteek wagen op locaties waar de inundatie beduidend
minder breed was, was onaantrekkelijk omdat die locaties door de
tegenpartij het meest beveiligd waren.
Vriendelijke groet,
Obusje
Vriendelijke groet / Cordialement / Mit freundlichem Gruß
Obusje
Obusje
Re: Inundatie van de IJzervlakte
Bedankt voor de reacties. Ondertussen en volgend boek aan het lezen over deze.
Indien ik "vriezen en vorst" iets zou lezen, dan zal ik dat hier posten.
Indien ik "vriezen en vorst" iets zou lezen, dan zal ik dat hier posten.
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Re: Inundatie van de IJzervlakte
Foto gevonden van soldaten op het ijs.
(Even geleend van FB om te documenteren) Momenteel "Gered door de zee" aan het lezen.
Indien er daar iets vermeld is laat ik het weten.
(Even geleend van FB om te documenteren) Momenteel "Gered door de zee" aan het lezen.
Indien er daar iets vermeld is laat ik het weten.
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Re: Inundatie van de IJzervlakte
Na contact met Paul Van Pul, auteur van "Oktober 1914: het koninkrijk gered door de zee" hieronder zijn integrale antwoord.
Dat de vlakte zou dichtvriezen in de winter was inderdaad een tactische bekommernis. De bataljons aan de frontlijn hielden de waterstand dagelijks in het oog. Als volgens hen het ijs te dik werd, verwittigde men de sapeurs-pontonniers. Dan werden de afwateringssluizen geopend om het waterpeil tijdelijk te laten zakken en zo het ijs te breken. Indien er zich ijs vormde aan de uitwateringssluizen werd die opgeruimd aan de hand van ‘ice picks’ lange houten palen met een ijzeren punt. Het is ook zo dat stromend water niet zo snel bevriest en dat, eens men begon gebruikt te maken van klepdeuren, die in open toestand uit het water hingen. Alleen de sluisdeuren waren makkelijk onderhevig aan vastvriezen, en die werden omzeggens niet meer gebruikt in de waterhuishouding tijdens de oorlog. Het draaide vooral om het op en neer laten van de schuiven.
Eens de Britten op het toneel verschenen, in 1917, begonnen zij de Duitsers regelmatig te bestoken met kanonvuur. En het antwoord bleef natuurlijk niet uit. De grootste vernielingen in de Westhoek gebeurden trouwens in die periode. Missers die in de bevroren vlakte vielen, zorgden er dan ook mee voor dat het ijs vernield werd. Je op het ijs begeven was ‘risky business’. Je wist nooit waar de wei of de weg eindigde en de sloot begon. En was het ijs overal even sterk?
We mogen ook niet vergeten dat de grachten en beken stroomopwaarts steeds vers regenwater aanvoerden. Eens na 1914 was het niet meer zozeer een zeewaterinundatie, als een brakwaterinundatie, in de winter zelfs zoetwater. Alleen in de zomer, als het een droge periode betrof, diende er al eens opnieuw zeewater ingelaten te worden.
Dat de vlakte zou dichtvriezen in de winter was inderdaad een tactische bekommernis. De bataljons aan de frontlijn hielden de waterstand dagelijks in het oog. Als volgens hen het ijs te dik werd, verwittigde men de sapeurs-pontonniers. Dan werden de afwateringssluizen geopend om het waterpeil tijdelijk te laten zakken en zo het ijs te breken. Indien er zich ijs vormde aan de uitwateringssluizen werd die opgeruimd aan de hand van ‘ice picks’ lange houten palen met een ijzeren punt. Het is ook zo dat stromend water niet zo snel bevriest en dat, eens men begon gebruikt te maken van klepdeuren, die in open toestand uit het water hingen. Alleen de sluisdeuren waren makkelijk onderhevig aan vastvriezen, en die werden omzeggens niet meer gebruikt in de waterhuishouding tijdens de oorlog. Het draaide vooral om het op en neer laten van de schuiven.
Eens de Britten op het toneel verschenen, in 1917, begonnen zij de Duitsers regelmatig te bestoken met kanonvuur. En het antwoord bleef natuurlijk niet uit. De grootste vernielingen in de Westhoek gebeurden trouwens in die periode. Missers die in de bevroren vlakte vielen, zorgden er dan ook mee voor dat het ijs vernield werd. Je op het ijs begeven was ‘risky business’. Je wist nooit waar de wei of de weg eindigde en de sloot begon. En was het ijs overal even sterk?
We mogen ook niet vergeten dat de grachten en beken stroomopwaarts steeds vers regenwater aanvoerden. Eens na 1914 was het niet meer zozeer een zeewaterinundatie, als een brakwaterinundatie, in de winter zelfs zoetwater. Alleen in de zomer, als het een droge periode betrof, diende er al eens opnieuw zeewater ingelaten te worden.
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Mijn website,http://www.legerdienst.be