Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Moderators: Exjager, piot1940, Bram1940

Plaats reactie
Gebruikersavatar
Exjager
Sponsor 2022-2023
Berichten: 4379
Lid geworden op: 28 mei 2011 18:53
Contacteer:

Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door Exjager »

8 mei loert om de hoek: verschillende Europese landen vieren morgen de Duitse overgave en het einde van de Tweede Wereldoorlog met een officiële feestdag. Ook bij ons gaan er stemmen op om 8 mei een feestdag te maken en "een eer te bewijzen aan de verzetsstrijders die voor onze vrijheid hebben gevochten". Het doet de vraag rijzen waarom er in Vlaanderen zo weinig aandacht is voor de verzetsstrijders. Historicus Dany Neudt doet bij Vranckx & Byloo uit de doeken waarom het verzet de strijd om de herinnering verloor.

Meer op https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/05/05 ... nnaar-uit/
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Gebruikersavatar
one_O_five
Admin
Berichten: 3966
Lid geworden op: 28 mei 2011 14:01
Locatie: Lummen

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door one_O_five »

Is het misschien ook niet wat de fout van de museums in België ???
In de meeste landen is er wel een Nationaal Verzetsmuseum te vinden, hier bij ons niet terwijl Mechelen en Breendonk meestal enkel de term Holocaust in de breedste zin belichten.
Gebruikersavatar
canadian2nd
Sponsor 2022-2023
Berichten: 1863
Lid geworden op: 21 jun 2011 14:07
Locatie: Bachten de Kupe

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door canadian2nd »

In Klerken (deelgemeente van Houthulst) is er wel eentje : Klein Londen.

grtn.
Jan.
In memoriam mijn opa Gerard : Soldaat 4 Li 1932-33 / 18d veldtocht (23 Li) / KG gemaakt bij Gent / Eind 1944 : vrijwilliger bij 1005e Tpt Coy / Gesneuveld voor België t.g.v. V2 inslag te Hove op 31-1-1945. I will always remember him ....
Gebruikersavatar
Exjager
Sponsor 2022-2023
Berichten: 4379
Lid geworden op: 28 mei 2011 18:53
Contacteer:

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door Exjager »

Het is ook in Nederland blijkbaar een item dat wij Belgen vergeten te herdenken.

Belgen zijn het herdenken verleerd
Herdenken in België België staat sinds 1974 al niet meer stil bij WOII. Activisten en artiesten willen 8 mei, de dag dat de nazi’s capituleerden, afstoffen als herdenkingsdag.

Haar hele leven had ze gezwegen over de oorlog, omdat de herinnering eraan te pijnlijk was. Maar op haar sterfbed een paar jaar geleden begon de moeder van de Belgische activiste Ellen De Soete (57) ineens tot in detail over haar verzetsverleden te praten. Over wat ze had gedaan en wat ze had gezien tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ze maakte zich zorgen over de toekomst, omdat ze het gevoel had dat de geschiedenis zich kan gaan herhalen.

In de vluchtelingenproblematiek, de homorechten die in verschillende Europese landen onder druk staan, in het steeds feller gevoerde woke-debat, herkende ze patronen uit de jaren dertig, toen Joden steeds minder bewegingsruimte kregen. Vlak voor ze stierf, zei ze tegen haar dochter: „Meiske, wij hebben destijds onze nek voor jullie uitgestoken. Er zal een moment komen waarop jullie hetzelfde zullen moeten doen.” Die boodschap liet De Soete niet meer los.

Vorig jaar april richtte ze in de geest van haar moeder de 8-mei coalitie op. Een samenwerkingsverband van vakbonden, academici, en culturele instellingen met als doel de herinnering aan Belgische verzetsstrijders weer terug te krijgen in het collectieve geheugen, en uitgebreid stil te staan bij de dag waarop Europa werd bevrijd van de nazi’s – op 8 mei 1945 capituleerde Duitsland officieel.

Bevrijdingsdag wegbezuinigd
Waar in Nederland al decennialang op 4 en 5 mei door het hele land wordt stilgestaan bij de gevallenen in de oorlog en bij de bevrijding, is dat in België al sinds de jaren zeventig niet meer zo. In 1974 schafte de regering-Tindemans 8 mei als vrije dag af. Het was de periode van de oliecrisis en de regering vond het noodzakelijk een vrije dag te schrappen uit financiële overwegingen. Men wilde niet tornen aan een christelijke feestdag, maar wel, in de woorden van Ellen De Soete, aan een dag die veel mensen in België het liefst vergeten. „Men wil die bladzijde omslaan, en niet meer herinnerd worden aan de collaboratie. Met een herdenkingsdag open je die oude wonden.”

Meer op https://www.nrc.nl/nieuws/2023/05/07/be ... d-a4164057
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Gebruikersavatar
Exjager
Sponsor 2022-2023
Berichten: 4379
Lid geworden op: 28 mei 2011 18:53
Contacteer:

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door Exjager »

Vredescomité pleit voor vrije dag op 8 mei en houdt vredesmars in Kortrijk
Ook in Kortrijk is 8 mei herdacht. Op die dag in 1945 kwam er een einde aan de Tweede Wereldoorlog. Een witte mars trok vanmiddag van het Schouwburgplein naar de verlaagde Leieboorden. Het vredescomité wil dat 8 mei een herdenkingsdag wordt.

Meer op https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2023/05/08 ... ing-8-mei/
Iets m.b.t. 2 Jagers te Paard is steeds welkom.
Mijn website,http://www.legerdienst.be
Gebruikersavatar
one_O_five
Admin
Berichten: 3966
Lid geworden op: 28 mei 2011 14:01
Locatie: Lummen

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door one_O_five »

Niet enkel de twee grote oorlogen maar heel de krijgsgeschiedenis in alle aspecten spelen een rol in de samenleving van vandaag.

Is er iets veranderd sedert 4000 jaar geleden een Chinees filosoof beweerde dat elk land een leger heeft, ofwel het zijne ofwel een bezettingsleger.
Is er iets veranderd sedert Gen Patton tegen de politiekers zei dat hij aan zijn werk moest beginnen toen zij het hunne verknoeiden.

Tijdens de koude oorlog stonden we aan de oostgrens in Duitsland, een halve eeuw gewapende vrede, gevaarlijk dat moeten we toegeven maar even gevaarlijk as de situatie nu valt af te wachten.

Verzet en collaboratie zijn principieel hetzelfde, deel van een groter systeem in de samenleving, de winnende partij bepaald de regels, het recht en schrijft de geschiedenis.

Mijn interesse in het militaire is begonnen op de schoot van mijn grootvader die de twee wereldoorlogen meemaakte, in de loopgraven van WO I en als schrijnwerker voor een Belgische firma in Bretagne, daar werkten ook mijn vader toen 16 jaar en een nonkel aan de ''Atlantische Muur''
De bouw in Vlaanderen lag vrijwel stil en zowel de bazen als zijzelf vonden het beter om met een Franse firma samen te werken op vrijwillige basis dan opgepakt te worden door de Organisation Todt en naar Duitsland gestuurd te worden.

De ligging, constructie en dergelijke van de bunkers die ze bouwden kwam via de Resistance in Londen terecht en soms werd er wel eens ''gefoeffeld'' met de samenstelling van het beton.

Nu aan U om te bepalen of dit verzet of collaboratie was, of misschien gewoon de kunst een oorlog te overleven.
Bram1940
Beheerder
Berichten: 2266
Lid geworden op: 29 mei 2011 13:25

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door Bram1940 »

Dag Frans,

Dat het verzet in België en dan zeker in Vlaanderen grotendeels doodgezwegen wordt, is mee bepaald door de politieke klasse van het naoorlogse België. Ook de stemmen van de oud-collaborateurs moesten teruggewonnen worden en dan was het beter om te zwijgen over het verleden dan er over te praten. In tegenstelling tot de Vlaamse beweging die van vele collaborateurs halve martelaren wist te maken (ze deden het voor de goede zaak, je weet wel), wisten de verzetsbewegingen de krachten niet echt te bundelen voor een gemeenschappelijk project. Het verzet in België was dan ook (net als in de andere landen vermoedelijk) zéér verscheiden (links, rechts, gewapend verzet, sluikpers, royalistisch, anti-royalistisch ...) om dat gezamenlijk project een kans te geven.

Tijd dus om dit hiaat in de geschiedenisbeleving terug op te vullen, o.a. door ook het wetenschappelijk onderzoek hiernaar te ondersteunen. Verhalen komen maar naar boven als er onderzoek naar gedaan wordt.

Na de oorlog zien we wel dat de mentaliteit om te zwijgen ertoe geleid heeft dat er terug innigere contacten konden ontstaan tussen families die in een tegenovergesteld kamp zaten tijdens de oorlog: een dochter van en "zwarte" die huwde met de zoon van een "witte", zelfs in families die treurden om een familielid dat achter gebleven was in één van de vele concentratiekampen. Het viel zeker voor. Misschien niet tot eenieders expliciete goedkeuring, maar het viel wel voor.

Groeten,
Bram
Gebruikersavatar
canadian2nd
Sponsor 2022-2023
Berichten: 1863
Lid geworden op: 21 jun 2011 14:07
Locatie: Bachten de Kupe

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door canadian2nd »

Inderdaad Bram.

In mijn familie langs vaders kant speelde zich het volgende af :

De oorlog in Vlaanderen was voorbij en mijn grootvader, geen werk hebbende of vindende, bood zich aan in Brugge bij de vervoer compagnieën, die in samenspraak met de Britten, door de Belgische regering uit de grond gestampt werden.
De kanaalhavens waren nog niet vrij; er moest dus veel over en weer gereden worden tussen Normandië en het westelijk front. Daarvoor werden transport compagnieën opgericht, vallend onder het commando van de Britten.
Mijn grootvader sloot zich aan bij de 1005e Tpt Coy in december 1944 omdat hij over een rijbewijs "zwaar vervoer" beschikte, en ... werd ingelijfd.
Hij vertrok naar regio Antwerpen voor opleiding en schreef een laatste brief aan mijn oma dat "hij naar Frankrijk moest om de vrachtwagens op te halen".
Zo gebeurde en hij kwam nog éénmaal terug naar Brielen, zijn woonplaats, om drie dagen later te sterven ... in Hove, op het domein van Dhr Lambrechts, waar hun vrachtwagens geparkeerd stonden in het park aldaar.
Op 31 januari 1945 omstreeks 11:30 u viel daar een V2 uit de lucht die mijn grootvader doodde. Hij had geen zichtbare verwondingen en werd dus "aan de kant gelegd voor later onderzoek". Hij stierf aan interne bloedingen in het M.H. van Antwerpen enkele uren later ...
Hij liet een weduwe van 30 jaar en 3 kinderen : mijn vader (13 jaar) en zijn twee zusjes van resp. 10 en 8 jaar achter. Tante Odette (toen 10 jaar) leeft nog steeds.

De oorlog was voorbij ... eind de jaren '40 leert mijn moeder mijn vader kennen en ze trouwen in 1953.

Enkele jaren later krijgt mijn tante Odette kennis met mijn nonkel (dooppeter) Germain en ze trouwen ook ...

O ironie : nonkel Germain komt uit een door en door VNV gezin - overtuigde Vlamingen in hart en nieren - de zus van nonkel Germain ging tijdens de oorlog vrijwillig naar het oostfront om er te werken als DRK Helferin en kreeg zelfs als één van de twee buitenlandse zusters (de andere was een Deense) die tijdens de oorlog het EK II opgespeld kregen; het EK II voor haar verdiensten en heldenmoed in Breslau. Zij belandde na de oorlog enkele maanden in de gevangenis ... Zij is gestorven enkele jaren geleden ...

Ik heb als kind (in de jaren '60) de vele familie bijeenkomsten in alle vreugd en vrede meegemaakt. Over de oorlog en het verlies van mijn opa Gerard mocht nooit (van mijn mama) gesproken worden. Dit zou teveel wonden openrijten zei mijn moeder ... dus ... we zwegen.

Toch heb ik enkele keren tijdens familiebijeenkomsten bij mijn oma thuis enkele verhitte discussies meegemaakt (na een beetje teveel sterke drank langs beide zijden) tussen mijn vader en nonkel Germain. Deze discussies bleven onbeslist en werden met de mantel der liefde bedekt - zeer ten verdienste van mijn oma, mijn moeder en tante Odette die hun "kemphanen" konden overtuigen om het daarbij te laten en te zwijgen ... wat ook gebeurde.

De collaboratie en het verzet lagen HEEL dicht bij elkaar en tot vandaag wordt er niet graag over gesproken ... jammer. Intussen zijn mijn vader, mijn moeder, mijn oma en zovele anderen overleden zodat er geen vragen meer gesteld kunnen worden. Er leeft nog wel een nicht van mijn vader - Marietje - in een rustoord in Merkem (die ik geregeld een bezoekje breng) die de hele tragedie meemaakte, maar zij wordt dit jaar op 2 november 100 jaar oud en is "niet meer zo goed mee ..."

Iedere familie heeft wel zijn eigen verhaal. Zoveel verzwegen geheimen ... niet meer te achterhalen ....

Groeten.
Jan.
In memoriam mijn opa Gerard : Soldaat 4 Li 1932-33 / 18d veldtocht (23 Li) / KG gemaakt bij Gent / Eind 1944 : vrijwilliger bij 1005e Tpt Coy / Gesneuveld voor België t.g.v. V2 inslag te Hove op 31-1-1945. I will always remember him ....
Bram1940
Beheerder
Berichten: 2266
Lid geworden op: 29 mei 2011 13:25

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door Bram1940 »

Dag Jan,

Bedankt om je verhaal te delen.

In ons dorp zijn twee gevallen waar de samenloop van omstandigheden niet meer te achterhalen zijn door het overlijden van de hoofdrolspelers.

Er is een familie waarvan de vader niet leer terug gekeerd is na een razzia in 1943. Bij een andere familie waren vader en grootvader bij het VNV met alles erop en eraan (zwarte uniformen, wapendracht met Duitse vergunning ter eigen bescherming, aanslag tegen hun huis in de oorlog etc). Na de oorlog was er een huwelijk tussen twee jonge leden van beide families. Liefde laat zich niet leiden. Over de oorlog werd niet meer gepraat op familiebijeenkomsten.

Een ander verhaal is dat van een oud-lid van het Geheim Leger Schuiloord Tienen die zijn opslagplaatsen na de oorlog ter beschikking zal stellen voor de opslag van Tönissteiner. De concessiehouder was een notoire zwarte (VNV) die veel leed veroorzaakte in de streek en waartegen ook een bomaanslag uitgevoerd werd tijdens de oorlog (hij werd veroordeeld door het gerecht na 1945). Over die vriendschap worden nu vragen gesteld. Was de oud-verzetsstrijder wel een “echte” ( hoewel zijn dossier hem al in het verzet plaatste in 1942). Uitleg over het hoe en waarom van deze bijzondere band zal er nooit meer komen.

De tijden van toen waren anders dan nu.

Groeten,
Bram
Gebruikersavatar
one_O_five
Admin
Berichten: 3966
Lid geworden op: 28 mei 2011 14:01
Locatie: Lummen

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door one_O_five »

Toen ik mijn oproepingsbrief voor het klein kasteeltje kreeg, om daar dan het rugnummer 68/46128 te krijgen, hoorde ik mijn moeder zeggen '' als die nu naar Duitsland sturen en hij daar een meisje leert kennen'' waarop mijn vader antwoordde '' daar kan dat kind dan toch niet aan doen'' ... enfin, om een lang verhaal in te korten, als oudste van vier mocht ik in België blijven.

En zo begon mijn militaire loopbaan in Brasschaat om later dan toch nog een kwart eeuw in Duitsland door te brengen.

Paleiswacht-4.jpg
Je hebt niet voldoende permissies om de bijlagen van dit bericht te bekijken.
Gebruikersavatar
tsjokke
Berichten: 304
Lid geworden op: 29 mei 2011 19:28

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door tsjokke »

Het blazoen van het ware verzet werd na de laatste oorlogsdagen onherstelbaar beklad door de muilentrekkers van het laatste uur.Dezen met hun geweertje , een bungelende sigaret in de mondhoek ,hun vuile grijns en hun daden hebben de goede naam van de ware verzetsmensen besmeurd.Bij het woord verzetsstrijders gaan alle gedachten automatisch naar deze schurken. Hoe kan je nog verzetsherdenkingen houden als je gedachten overheerst worden door de beelden van die naar voren dringende vlegels van 1944.
Bram1940
Beheerder
Berichten: 2266
Lid geworden op: 29 mei 2011 13:25

Re: Waarom het verzet vergeten werd: "Het kwam als winnaar uit de oorlog, maar is de verliezer van de herinnering"

Bericht door Bram1940 »

Tsjokke,

Niet alle verzetslieden “van het laatste uur” mogen over dezelfde kam geschoren worden. Tientallen onder hen sneuvelden tijdens de bevrijdingsdagen.

De wandaden van die “nieuwelingen”, mag de herinnering niet te niet doen van de moed die in anderen toonden om kleine en grote verzetsdaden te plegen. Sommigen droegen enkel sluikblaadjes rond, anderen pleegden meer gewelddadig verzet. Voor beiden lag deportatie binnen de verwachtingen indien ze betrapt of verraden werden.

Groeten,
Bram
Plaats reactie

Terug naar “De Bevrijding - la libération”