In het cachot

[tsjokke]

Zelfs ik,het onschuldigste lulletje rozenwater van de 1jwaw,heb 5 dagen in het cachot gezeten.
Gelukkig was het maar als lid van de schilders om de wanden en plafonds van de cachotten te schilderen.
Mijn chef, Kpl Ramon,die altijd het liedje van "the blue diamonds"-Ramona aan het zingen was,had vooraf de verf klaargemaakt.
Dat wil zeggen:alle verfresten die beschikbaar waren(in alle mogelijke bonte kleuren) werden samengegoten en om het niet al te uitbundig
te laten uitschijnen werd nog wat zwart pigment toegevoegd.Het resultaat was een alle licht opslorpend somber bruin/paars tintje.
Een uiterst geschikt kleurtje om die Duitse cachotten met wanden en plafonds van 1 meter dik een optimistisch stemmend uitzicht
te verlenen.
tsjokke

[prozz]

met da stom cachot heb ik vroeger ook nog te maken gehad, zelf heb ik er nooit in gelogeerd maar heb er wel nen serieuze uitbrander voor gekregen.
Het verhaal speelde zich af in de kazerne vant 5° linie te Soest, ik was toen reserve onderofficier en had juist mijn wacht erop zitten.
Blij dat ik van diene wacht vanaf was en eindelijk mijn bed kon induiken... tot mijne opvolger, ne collega KROO mijn kamer binnenschoot en me wakker schudde: hij had aan het wachtlokaal een milicien die duidelijk wat te veel duits bier en ander spul binnengegoten had en door da babbelwater wat te veel noten op zijne zang had. Nu kwam mijn collega aan mij vragen wat hij met zo een geval moest doen... ik was al ten eerste ni goed gezind dat ze me kwamen wakker maken en ten tweede dacht ik met mijne slaapkop een goede oplossing te geven. Vond er niks beter op dan mijne collega de raad te geven de milicien in zijn ondergoed wat te laten afkoelen int cachot tot hij wa nuchter zou zijn... zo gezegd zo gedaan, en wij hadden int 5° nog van die oude cachotten achteraan int wachtlokaal, een soort veredelede varkenskoten met nog van die oude zware houten deuren en een comfortabel echt betonnen bed vanbinnen, daar zat dus onze benevelde milicien in zijn onderbroekske op da betonnen bed zijn ribben uit zijn lijf aant beven van de kou toen de officier van wacht ne keer zijn piket kwam keuren.. groot drama, veel geschreeuw, mijne collega redelijk wit uitgeslagen en dan wilde vriend officier natuurlijk weten wiens idee dat was... toen viel mijne naam
En werd ik nen tweede keer wakker gemaakt om ne preek te krijgen wa mocht en wa zeker ni mocht, den volgende dag nog op visite mogen gaan bij de CSM...
da was genoeg om int vervolg ver genoeg van die cachotten te blijven en gene goeie raad meer te geven

[one_O_five]

Dat verhaaltje heeft toen de ronde van Soest gedaan