Herdenking op 11 november.

[Kris Leenaers]

11 november 2013 kregen deze soldaten een plaats in hun dorp 99 jaar na hun vertrek.
Zij werden met de grootste eer herbegraven aan een nieuw herdenkinsgrafveld.

Deze soldaten hadden een leven voor de oorlog en iedereen in Kuringen kenden deze jongens.
Augustus 1914 vertrok ieder van deze kuringse soldaat naar zijn regiment of Bataljon.
Geen van deze 13 kuringse Jonge mannen kwam terug thuis.
Enkelen van deze soldaten waren al gehuwd voor de Eerste Wereldoorlog.
In kuringen waren de ouders, broers, zussen, vrouw en kinderen de slachtoffers van deze oorlog.
Samen met jongeren hebben wij deze historische dag kunnen verwezenlijken.

https://sites.google.com/site/soldatenvankuringen/home

[Yente]

Mooi gedaan een prachtige site!
Maar vanwaar de herbegrafenis?

Mvg Yente

[Kris Leenaers]

Hoe hou je de geschiedenis in leven, tastbaar, visueel, betrokkenheid creëren tussen nabestaanden jeugd van nu en opzoekker. Dat heet dan emotie en blijft langer werken.
De herbegrafenis was een idee om de jongeren nauwer te betrekken met het gebeuren van de Eerste Wereldoorlog.
Hun zoektocht in de westhoek, Nederland en Frankrijk die door het documentatiecentrum was voorbereid moest wat tastbaars worden om dit symbolisch terug in het geheugen te krijgen van de jongeren.
Het repatriëren van de aarde waar de soldaat sneuvelde stond dat ook gelijk met onze soldaat.
Uit gesprekken van nabestaanden die niet eens wisten waar het garf van hun familielid was of geweest is vonden wij het dan nodig om korter bij thuis een herdenkingsplaats op te richten voor deze nabestaanden. Samen met deze jongeren en nabestaanden begonnen wij aan deze ideeën om onze soldaat van Kuringen terug thuis te brengen.
Een zus van een gesneuvelde soldaat nu 91 jaar oud zie achteraf” eindelijk zijn ze terug thuis, en kan ik af en toe eens een bloempje komen leggen”. Daar doe je het voor.
Wat hebben wij nu bereikt dat de jeugd door het tastbare en visueel opnieuw voor lange tijd terug zal denken aan dit gebeuren.

Vb. De kindjes van 9 en 10 jaar die de kistjes dragen zullen later tegen hun kinderen zeggen op 11 november 20.. en later.
“Mama heeft ooit een soldaat herbegraven”, en zal dan door dit te zeggen het woord herdenken zeker eer aan doen. Voor alle aanwezige blijft dit een historisch moment dat gekoesterd kan worden.

Groetjes Kris Leenaers.