Fokker D.VII

[Paddy]

Geplaatst: 02 Mei 2010 1:57

De Fokker D.VII was een Duits gevechtsvliegtuig uit de Eerste Wereldoorlog en werd verkozen tot het beste Duitse operationele gevechtsvliegtuig van die oorlog. Na de oorlog zagen enkele exemplaren dienst in de Belgische luchtmacht (info en foto's hierover is zeker welkom) geordonneerd aan België of gekocht van Fokker nadat hij zich vestigde in Nederland!

Ontstaan

De Duitse luchtmacht zocht een nieuwe jager begin 1918. De Fokker D.VII was een van de toestellen die in aanmerking kwamen en werd na enige doorgevoerde veranderingen uitgekozen. Hij was zelfs veel beter dan zijn concurrent zodat er toestemming werd gegeven voor een massaproductie met steun van de Albatros Flugzeugwerke. Het toestel was een ontwerp van Reinhold Platz die zich door de beroemde Fokker Dreideckers had laten inspireren voor het ontwerpen van de Fokker D.VII.

Kenmerken

De Fokker D.VII had dezelfde romp- en vleugelbelijning als zijn voorganger – De Fokker Dr.I Dreidecker – maar was groter en er ontbrak een vleugel. Hij werd voorzien van een 6 cilinder BMW III-lijnmotor die 185 pk kon opleveren. De Fokker D.VII kon snelheden behalen tot 200 km/h op een hoogte van 1000 meter met een vliegduur tot 1 uur en 30 minuten. De bewapening bestond uit twee voorwaarts vurende 7,92 mm LMG 08/15 machinegeweren. Ze waren met hun BMW-motoren snelle, sterke en wendbare toestellen op grote hoogten.


Operationele dienst

Het toestel werd voor het eerst ingezet vanaf april 1918 op het westfront. Weinig jagers van de Geallieerden konden het opnemen tegen de Duitse D.VII zodat het toestel werd geroemd als het beste Duitse gevechtsvliegtuig uit de Eerste Wereldoorlog. Enkel met de Sopwith Camel, Sopwith Snipe, Spad S.XIII en de Royal Aircraft Factory S.E.5a konden de Geallieerden het luchtruim veroveren. Toen de Duitsers op 11 november 1918 de wapenstilstand tekenden, bezaten ze meer dan 780 exemplaren.

Door het Verdrag van Versailles werden alle toestellen opgeëist door de Geallieerden. België kreeg 75 toestellen in hun bezit voor de Belgische luchtmacht. De toestelle (de meeste toch) zullen uiteindelijk tot 1931 ingezet worden. Na de Eerste Wereldoorlog werd het toestel verder geproduceerd in Nederland, uit welk land Anthony Fokker immers afkomstig was en werd het toestel in dienst genomen door de Nederlandse, Zwitserse en Belgische luchtmacht. Voor de Belgische Luchtmacht werd een productie begonnen in de zomer van 1922 van tweepersoonsvarianten die functie kreeg als lesvliegtuig.

Technische eigenschappen

• Omschrijving: tweedekker
• Gebouwd door: Fokker Aeroplanbau, Aviatik & Albatros Flugzeugwerke
• Bouwjaar: 1918
• Functie: jager
• Max. snelheid: 200 km/u
• Motor (type / vermogen): 1 × 6 cilinder BMW III-lijnmotor/180 pk (134 kW)
• Plafond: 1.000 m
• Actieradius: 1 u 30 min
• Afmetingen (spanwijdte / lengte / hoogte) en
  vleugeloppervlak:
  8,9 / 6,95 m / 2,75 m; 20 m²
• Gewicht: 695 kg (leeg), 878 kg (max.)
• Bemanning: 1
• Wapensystemen: 2×7,92 mm LMG 08/15 machinegeweer
• Aantal gebouwd: meer dan 500 exemplaren)
• Gebruik: Luftstreitkräfte, België, Bulgarije, Tsjechoslowakije, Denenmarken, Finland, Hongarije, Nederland, Litouwen, Polen, Roemenië, Sovjet-Unie, Zwitserland en Verenigde Staten
• Bijzonderheden: Gebruikt voor posttransport

Bron: Forum Eerste Wereldoorlog Wiki (eigen artikel)