De aanvallen op de Dodengang van mei 1916

[Paddy]

Geplaatst: 06 Mei 2010 18:10

Dit artikel heb ik een paar maand geschreven voor de WO1-wiki...

Sinds 1 mei 1915 waren slechts 70 doden gevallen bij het Belgische 2de linieregiment. Dit stond geschreven in het dagboek van een Belgische dokter aan het Yzerfront op 30 april 1916. Hij kon niet weten dat twee dagen later de hel zou losbarsten in en rond Kaaskerke waar hij gelegerd was.
2 mei was immers de eerste dag van een lange reeks aanvallen en bombardementen. De Duitsers hadden hun oog laten vallen op de beruchte dodengang. Dat was niet verwonderlijk omdat ze, als ze eenmaal ze de dodengang zouden veroveren, ze het hele omliggende loopgravennetwerk van de Belgen zouden kunnen ontwrichten. De Belgen waren niet zo op hun hoede, want de voorbije dagen hadden verscheidene verkenningspatrouilles niets verdachts waargenomen bij de Duitse sector. Op 2 mei waren ze dus enorm verrast toen een hels bombardement losbarstte en de Duitse infanterie verschillende Belgische stellingen aanviel. De dodengang werd daarbij enorm geviseerd. De dag na de aanval werd het voor generaal Bernheim zeer druk. Hij stuurde onmiddellijk meer vuurkracht naar de dodengang om de vijandige artillerie het zwijgen op te leggen. De soldaten kregen extra handgranaten en de orders om ze bij een eventuele aanval, samen met hun pistolen en bajonetten, te gebruiken om hun loopgraaf tot de laatste man te verdedigen. Als de Duitsers toch een doorbraak zouden forceren, moesten de machinegeweren en de reservesoldaten in de Ruiterschans het van hen overnemen om de Duitsers te verjagen. Na nog meer afgeslagen aanvallen werd op 12 mei door vijandig vuur bijna twintig meter van de dodengang vernield. Terwijl de Belgen aan de ene kant van het puin zich klaar begonnen te maken voor een aanval konden de Duitsers aan de andere kant een voor een binnendringen. In het daaropvolgende gevecht gooiden de Belgen een honderdtal handgranaten. Dit was blijkbaar niet genoeg om de Duitsers uit te schakelen, want ze bleven nog dagenlang hun deel van de dodengang bezetten. Na nog eens vier dagen van heen-en-weer schieten tussen de Belgische Mortier van Deuren en de Duitse Minenwerfer werd het weer betrekkelijk rustig in Kaaskerke. In de daaropvolgende periode vielen bijna geen doden meer te betreuren, behalve drie onfortuinlijke ontmijners die het leven lieten bij het ontmantelen van een Duitse bom. De Duitsers en de Belgen lieten elkaar nu met rust, ze hadden er namelijk een gemeenschappelijke vijand bijgekregen: de mug.

http://www.forumeerstewereldoorlog.nl/w ... n_mei_1916

[Paddy]

Enkele afbeeldingen van de dodengang uit mijn postkaartenverzameling:

[Paddy]

[Paddy]

[Paddy]

[Paddy]

[Paddy]

Zeer mooi!
Weet iemand of de dodengang op exact dezelfde plaats is nagebouwd? Ik herinner me ooit eens te hebben gelezen van niet, maar ik kan verkeerd zijn...

[Paddy]

Ja, beno.

Wat er is van overgebleven na de restauratie staat precies op dezelfde plaats. Ik geloof wel dat ze opnieuw een jaagpad aan de rivierzijde hebben getrokken wat er oorspronkelijk natuurlijk niet was.

MVG

Wim

[Paddy]

Bedankt, ik zal toch nog eens zoeken in de bibliotheek of ik het boek nog terug kan vinden.

[Yente]

Ik heb ook altijd gehoord dat ze niet op de zelfde plaats ligt.
Maar dan toch?
Mvg Yente